Symphonica - Dutch Review Antwerp (October 7)

This is the Dutch review for Antwerp, October 7. My review in English is over here.

Uit zeer welingelichte kringen (georgette van Planet George!) heb ik vernomen dat het Antwerpse publiek wel vaker wat lauw reageert op een concert. Helaas deden ze hun reputatie vrijdag alle eer aan, ik vond het publiek nogal gereserveerd. Nu scheelt het natuurlijk wel dat mijn laatste concert vóór Antwerpen dat superpubliek in Verona was. Na die heksenketel lijkt elk volgend publiek mat.

De rol van security
Ik zal me dit concert vooral herinneren als het concert waar ik me een rotje ben geschrokken! Ik kreeg een waarschuwing van een over-ijverige security medewerker dat ik niet mocht filmen. Eerlijk gezegd vind ik het nog steeds belachelijk. George was net begonnen aan Russian Roulette en ik zat me helemaal te verheugen op een goede opname, vanaf rij 2, pal voor zijn krukje. Komt er plotseling een mevrouw aanlopen vóór de eerste rij lang! Ze wringt zich min of meer voor de persoon die voor mij zat om tegen mij te sissen dat ik niet mocht filmen. Daar ging mijn kans op een goed filmpje! En ik vraag me af wat voor George nu precies een grotere afleiding was, mijn camera of zo'n mens dat midden in een nummer pal voor zijn neus gaat staan!
Overigens vond ik het nog hypocriet ook, want nog geen 10 minuten later haalde diezelfde vrouw halverwege Feeling Good een hele horde mensen, veelal met camera in de aanslag, naar voren.

Die trek naar voren begint namelijk steeds vroeger! Het is net als bij 25Live. In oktober 2006 kon je nog prima een plekje vooraan krijgen als je rond 16.00 aan kwam zetten, bij de laatste show in 2008 hebben mensen de hele nacht buiten geslapen om dat felbegeerde plekje aan het hek veilig te stellen. Dat wordt nog wat!

Meer details na de jump!

Waarschijnlijk is het wel een goed idee van de security om het naar voren hollen in goede banen te leiden. Je kan het blijkbaar toch niet tegenhouden, dus dan kan je het maar beter reguleren. Want als je in een tweet van official GM Blogger Bev leest dat security iemand in een rolstoel moest ontzetten dan rijzen de haren je toch te berge. Individuele fans zijn meestal super aardig, een horde fans kan echter heel gevaarlijk zijn, dat heb ik in 2008 in  Kopenhagen al ervaren. En je moet er toch niet aan denken dat er echt mensen onder de voet gelopen worden.

De setlist
Bij het schrijven van deze reviews heb ik vaak de internet radiozender Gaydar Radio aan staan. Lekkere dansmuziek en ze zijn daar grote fans van George.
Ze draaien vaak George Michael's nieuwe single: Every Other Lover In The World in de Marc Vedo mix. (De Kinky Roland mix kan ik overigens ook van harte aanbevelen) Wat een geweldig nummer is dat toch, al was het maar vanwege die heerlijke beat en niet te vergeten die befaamde zinsnede "capital city of cock"! Die George toch, wat is hij weer heerlijk stout! 

Wat is nu de link tussen die nieuwe single en het concert in Antwerpen? De beat!
De eerste helft van Symphonica heeft echt wat meer pit nodig, wat meer 'beat'. De nummers in de eerste helft zijn allemaal erg mooi, daar niet van, en George zingt de nummers live heel goed, maar het is momenteel net iets te ingetogen. En als George dan iets minder energie uitstraalt dan anders, zoals het geval was in Antwerpen, wordt toch wel duidelijk dat de eerste helft nog één of twee echte knallers nodig heeft. Gelukkig weet ik uit weer andere welingelichte kringen (@GeorgeMichaelNL!) dat George een paar fantastische songs aan het oefenen is met het orkest: Safe en Faith.  Beiden zouden niet misstaan in de eerste helft.

Details over George
Wat me opvalt aan George als je hem van zo dichtbij ziet is zijn concentratie. Hij zingt vaak met de ogen gesloten, helemaal gefocust op zijn stem. En als je wilt weten wat er in hem omgaat, hoef je maar één ding te doen: kijken naar zijn linkerarm en linkerhand! Wat doet hij daar veel mee!
Die altijd druk bewegende linkerhand mag dan een ramp zijn voor fotografen, hij is wel een studie waard. Hij kan er emotie mee uitdrukken, ritme mee houden, toonhoogtes aangeven, orkest dirigeren, en ga zo maar door. Ik krijg altijd het idee dat er een directe verbindingslijn loopt tussen zijn emoties, zijn stembanden en zijn linkerarm! Hij kan wel mooi zingen zonder dat handje, (in 2006 stond hij immers nog zeer verstild op het podium) maar inmiddels hoort het wel helemaal bij de totale George-experience.

Wat zou dat voor drankje zijn wat George tussen de nummers door zo gretig naar binnen werkt. Ik dacht eerst dat het elke keer een ander plaatselijk drankje was, maar dat lijkt me toch niet. In de laatste drie landen waar ik de show gezien heb, is het drankje steeds dezelfde onnatuurlijke geel-oranje kleur. Zou dus best kunnen dat wat het ook is speciaal voor George aangeschaft wordt en met hem meereist. Overigens drinkt hij inmiddels ook tijdens de nummers nog een paar slokken. Kan ook makkelijk met die lange muzikale tussenstukken zoals in Wild Is The Wind.

Nog iets te wensen over?
Een sterk punt van George is dat hij normaal gesproken veel contact maakt met het publiek door tussen de nummers wat met ons te praten of door even het licht aan te laten doen en ons gewoon even te laten gillen. Nu we in het midden van de tour zijn blijft dat aspect van George's optreden een beetje achterwege, wat ik persoonlijk heel jammer vind. De concerten worden er minder persoonlijk van.

Hopelijk komt zijn lust tot praten weer terug, is het niet bij de volgende concerten in Ahoy, dan toch wel in de Royal Albert Hall of Earls Court. Hij voelt zich nu eenmaal het meest thuis in Engelan; heeft het gevoel dat hij daar helemaal zichzelf kan zijn!
En voor George geldt: if you can't beat him, join him. Met andere woorden, ik verheug me erg op de concerten die ik in Engeland ga volgen. En wee zijn gebeente als hij ons daar niet de oren van het hoofd kwebbelt!